Painting the Night Unreal

Silketrykk og offset, foto og psykedeliske illustrasjonar, letraset og integrert og nærast uleseleg typografi. Mangfald er eit dekkande stikkord i møte med både musikken og plakatane til Motorpsycho.

Plakaten som medium er ei hybridform. Den eksisterer i grenseområdet mellom fri kunst og brukskunst, kultur og kommers, avantgarde og populærkultur. Kor vidt resultatet blir det eine eller det andre, eller både og, kjem i stor grad an på den aktuelle plakatteiknaren.

Å skape ein konsertplakat er å ta pulsen på tida og tendensane, og finna eit dekkande symbolspråk. Det er den tolkingsaktiviteten dette inneber som må vera kunstnarleg om plakaten skal ha verdi utover funksjonsperioden.

I val av idé, verkemiddel og teiknestil viser individualiteten til plakatkunstnaren seg, og til liks med annan bildekunst, til dømes kunstgrafikk, er originalitet og ein personleg stil kriterium for ein plass i plakathistoria.

Plakatane kommuniserer tekstleg det same: bandnamn, arrangør og dato. Likevel er dei høgst ulike. Her er kvinnelege skikkelsar i art nouveau-stil, vikingar, astronautar, subkulturelle referansar, her er masker, venger, motorpsykotiske grønsaker og ikkje minst: eit vilt og vidt spekter av fargar.

Alle utstilte eksemplar høyrer til Rockheim og Nasjonalbiblioteket sine samlingar.